เนื่องจาก ประเทศไทยได้เคยเข้าเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วย กฎข้อบังคับระหว่างประเทศสำหรับการป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ. 1948 และได้ตราพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497 ขึ้น บังคับใช้เพื่ออนุวัติการให้เป็นไปตามอนุสัญญานั้น ต่อมาอนุสัญญาดังกล่าวได้ถูกยกเลิกโดยอนุสัญญาว่าด้วยกฎข้อบังคับระหว่างประเทศสำหรับป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ. 1972 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 15 ก.ค. 2520 เป็นต้นไป ในการนี้สมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันเรือโดนกันให้สอดคล้องกับอนุสัญญาฉบับใหม่ซึ่งประเทศไทยกำลังดำเนินการเข้าเป็นภาคีอนุสัญญา จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น
ต่อมาได้มีกฏกระทรวง ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522 ดังนี้
- กฎกระทรวง (พ.ศ. 2522) ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522 [กำหนดหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการป้องกันเรือโดนกัน เพื่อให้เป็นไปตามอนุสัญญาว่าด้วยกฎข้อบังคับระหว่างประเทศสำหรับการป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ.1972]
- กฎกระทรวง ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2524) ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522 (วางมาตรการป้องกันเรือโดนกันสำหรับเรือไทยและเรือต่างประเทศที่เดินขึ้นล่องอยู่ในแม่น้ำลำคลองให้สอดคล้องกับมาตรการป้องกันเรือโดนกันในน่านน้ำไทยและทะเลหลวง)
- กฎกระทรวง ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2533) ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522
แหล่งอ้างอิง
- http://www.krisdika.go.th
- http://law.longdo.com