ปัญหาเขตแดนไทย-กัมพูชา
Quote from paen on September 8, 2025, 11:42 pmเขตแดนระหว่าง ไทย-กัมพูชา มีความยาวทางบกประมาณ 798 กิโลเมตร อาศัยแนวตามธรรมชาติ เช่น เทือกเขาพนมดงรัก เทือกเขาบรรทัด และแม่น้ำลำคลองเป็นหลักในการแบ่งเขต มีจุดผ่านแดนถาวรและจุดผ่อนปรนหลายแห่งใน 7 จังหวัดของไทยที่ติดกับกัมพูชา ได้แก่ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ สระแก้ว จันทบุรี และตราด
ในการปักปันเขตแดน ไทย-กัมพูชามีที่มาจากการตกลงกันระหว่างไทย (สยามในอดีต) และฝรั่งเศส โดยมีการจัดทำเอกสารทางกฎหมายและแผนที่เพื่อกำหนดแนวเขตแดนที่ชัดเจน โดยแบ่งลักษณะของแนวเขตแดนออกได้เป็น 3 ประเภท ได้แก่
- แนวเขตที่อิงตาม สันปันน้ำ ยาวประมาณ 524 กิโลเมตร
- แนวเขตที่อิงตาม ลำน้ำ ยาวประมาณ 216 กิโลเมตร
- แนวเขตที่เป็น เส้นตรงระหว่างหลักเขตแดน ยาวประมาณ 58 กิโลเมตร
แนวเขตแดนนี้มีที่มาจากการตกลงกันระหว่าง สยามและฝรั่งเศส โดยมีการจัดทำหลักฐานสำคัญทางกฎหมาย ได้แก่
- อนุสัญญา วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1904
- สนธิสัญญา วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ.1907
การปักหลักเขตแดนในพื้นที่
- ช่วงปี ค.ศ. 1908–1909 เริ่ม ปักหลักเขตแดนจริงในภูมิประเทศ โดยใช้ต้นไม้หรือเสาไม้
- ในปี ค.ศ. 1919–1920 เปลี่ยนเป็น หลักคอนกรีต
ลักษณะของหลักเขตแดน
- จุดเริ่มต้น หลักเขตแดนที่ 1 บริเวณ อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ
- จุดสิ้นสุด หลักเขตแดนที่ 73 อ.คลองใหญ่ จ.ตราด
รวมหลักทั้งหมด 74 หลัก โดยจัดวางตามลักษณะภูมิประเทศ ได้แก่
- ตามสันปันน้ำ 34 หลัก
- ตามแนวลำน้ำ 19 หลัก
- เป็นเส้นตรงระหว่างหลักต่อหลัก 21 หลัก
- บวกหลักย่อย 22B 1 หลัก
หมายเหตุ พื้นที่ จ.ศรีสะเกษ และ จ.อุบลราชธานี ไม่มีการปักหลักเขต เนื่องจากอยู่ในขอบเขตการปักปันชุดแรกที่ได้ดำเนินการแล้ว โดยใช้แนวสันปันน้ำเป็นเส้นแบ่งเขตแดนความจำเป็นในการสำรวจใหม่ และในปัจจุบัน หลักเขตแดนเดิมบางส่วน สูญหาย ถูกทำลาย หรือถูกเคลื่อนย้าย อีกทั้งตั้งอยู่ห่างกันมาก ทำให้บางพื้นที่ไม่มีความชัดเจน(ข้อมูลจาก กองทัพบก)(ภาพจาก : กองทัพบก)
เขตแดนระหว่าง ไทย-กัมพูชา มีความยาวทางบกประมาณ 798 กิโลเมตร อาศัยแนวตามธรรมชาติ เช่น เทือกเขาพนมดงรัก เทือกเขาบรรทัด และแม่น้ำลำคลองเป็นหลักในการแบ่งเขต มีจุดผ่านแดนถาวรและจุดผ่อนปรนหลายแห่งใน 7 จังหวัดของไทยที่ติดกับกัมพูชา ได้แก่ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ สระแก้ว จันทบุรี และตราด
ในการปักปันเขตแดน ไทย-กัมพูชามีที่มาจากการตกลงกันระหว่างไทย (สยามในอดีต) และฝรั่งเศส โดยมีการจัดทำเอกสารทางกฎหมายและแผนที่เพื่อกำหนดแนวเขตแดนที่ชัดเจน โดยแบ่งลักษณะของแนวเขตแดนออกได้เป็น 3 ประเภท ได้แก่
- แนวเขตที่อิงตาม สันปันน้ำ ยาวประมาณ 524 กิโลเมตร
- แนวเขตที่อิงตาม ลำน้ำ ยาวประมาณ 216 กิโลเมตร
- แนวเขตที่เป็น เส้นตรงระหว่างหลักเขตแดน ยาวประมาณ 58 กิโลเมตร
แนวเขตแดนนี้มีที่มาจากการตกลงกันระหว่าง สยามและฝรั่งเศส โดยมีการจัดทำหลักฐานสำคัญทางกฎหมาย ได้แก่
- อนุสัญญา วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1904
- สนธิสัญญา วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ.1907
- ช่วงปี ค.ศ. 1908–1909 เริ่ม ปักหลักเขตแดนจริงในภูมิประเทศ โดยใช้ต้นไม้หรือเสาไม้
- ในปี ค.ศ. 1919–1920 เปลี่ยนเป็น หลักคอนกรีต
ลักษณะของหลักเขตแดน
- จุดเริ่มต้น หลักเขตแดนที่ 1 บริเวณ อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ
- จุดสิ้นสุด หลักเขตแดนที่ 73 อ.คลองใหญ่ จ.ตราด
- ตามสันปันน้ำ 34 หลัก
- ตามแนวลำน้ำ 19 หลัก
- เป็นเส้นตรงระหว่างหลักต่อหลัก 21 หลัก
- บวกหลักย่อย 22B 1 หลัก
