Quote from paen on September 9, 2025, 5:54 am

MOU 43 และ MOU 44

MOU43

• ลงนามเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2543 โดยรัฐบาลสมัย นายชวน หลีกภัย
• มีชื่อเต็มว่า “บันทึกความเข้าใจระหว่างรัฐบาลไทยและกัมพูชาว่าด้วยการสำรวจและจัดทำหลักเขตแดนทางบก”
• จุดประสงค์คือการกำหนดกรอบความร่วมมือในการสำรวจและจัดทำเขตแดน โดยเฉพาะพื้นที่รอบปราสาทพระวิหาร
• ข้อ 5 ของ MOU ระบุว่าทั้งสองฝ่ายต้องงดเว้นการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ชายแดนก่อนผลการสำรวจร่วมจะแล้วเสร็จ
• ไทยระบุว่ากัมพูชาละเมิดข้อตกลงนี้มากกว่า 600 ครั้ง เช่น การสร้างสิ่งปลูกสร้างและเคลื่อนกำลังทหาร

MOU 44

• ลงนามเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน 2544 โดยรัฐบาลสมัย พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
• มีชื่อเต็มว่า “บันทึกความเข้าใจว่าด้วยความร่วมมือด้านทรัพยากรปิโตรเลียมในพื้นที่ทับซ้อนทางทะเล”
• ครอบคลุมพื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทยประมาณ 26,000 ตร.กม. แบ่งเป็น
  • พื้นที่ทับซ้อนส่วนบน (เหนือเส้นละติจูด 11°) เพื่อเจรจาปักปันเขตแดน
  • พื้นที่ทับซ้อนส่วนล่าง (ใต้เส้นละติจูด 11°) เพื่อพัฒนาร่วมทรัพยากรปิโตรเลียม
• มีการตั้งคณะกรรมการร่วมด้านเทคนิค (JTC) เพื่อดำเนินการเจรจา แต่ยังไม่สามารถตกลงกันได้จนถึงปัจจุบัน

ประเด็นทางกฏหมายและการเมือง

• ทั้งสอง MOU ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าอาจกระทบต่อผลประโยชน์ของชาติ
• MOU 44 ถูกมองว่า “โมฆะตั้งแต่ต้น” เนื่องจากไม่ผ่านความเห็นชอบจากรัฐสภาไทย

ผลกระทบจาก MOU 43 ด้านความมั่นคงทางบก

• อธิปไตยเหนือดินแดน ข้อ 5 ของ MOU 43 ระบุให้ทั้งสองฝ่าย “งดเว้นการเปลี่ยนแปลงพื้นที่” ก่อนการสำรวจร่วมจะเสร็จสิ้น ซึ่งถูกตีความว่าอาจจำกัดสิทธิไทยในการป้องกันหรือจัดการพื้นที่ชายแดนที่มีข้อพิพาท เช่น บริเวณรอบปราสาทพระวิหาร
• ความขัดแย้งชายแดน มีรายงานว่ากัมพูชาสร้างสิ่งปลูกสร้างและเคลื่อนกำลังทหารในพื้นที่พิพาทมากกว่า 600 ครั้ง ซึ่งอาจนำไปสู่ความตึงเครียดทางทหารและการปะทะ
• ความล่าช้าในการจัดทำหลักเขต การสำรวจร่วมไม่คืบหน้า ทำให้พื้นที่บางส่วนยังไม่มีการปักปันเขตแดนชัดเจน ส่งผลต่อการควบคุมพื้นที่และการพัฒนา

ผลกระทบ MOU 44 ด้านความมั่นคงทางทะเล

• ทรัพยากรปิโตรเลียมในพื้นที่ทับซ้อน พื้นที่ในอ่าวไทยที่มีศักยภาพด้านน้ำมันและก๊าซธรรมชาติถูกระงับการพัฒนา เพราะยังไม่มีข้อตกลงร่วมที่ชัดเจน ส่งผลต่อความมั่นคงด้านพลังงาน
• การเจรจาแบบ “พัฒนาโดยไม่ปักปันเขต” แนวทางนี้อาจเปิดช่องให้เกิดการเสียเปรียบในอนาคต หากมีการแบ่งผลประโยชน์ไม่เท่าเทียม หรือหากอีกฝ่ายใช้ประโยชน์จากพื้นที่ก่อน
• ความไม่โปร่งใสในการลงนาม: MOU 44 ไม่ผ่านการเห็นชอบจากรัฐสภาไทย จึงถูกวิจารณ์ว่าอาจขัดต่อรัฐธรรมนูญ และกระทบต่อความมั่นคงเชิงนิติรัฐ

Quote from paen on September 9, 2025, 6:07 am

แผนที่มาตราส่วน 1 : 50,000 กับ 1 : 200,000

มาทำความเข้าใจ ความแตกต่างระหว่างแผนที่มาตราส่วน 1 : 50,000 กับ 1 : 200,000 ซึ่งมีผลอย่างมากต่อความแม่นยำในการใช้งาน โดยเฉพาะในบริบททางทหาร การกำหนดเขตแดน และการวางแผนยุทธศาสตร์ โดยอธิบายให้เข้าใจได้ดังนี้

• อัตราส่วน 1 : 50,000 หมายถึง 1 หน่วยบนแผนที่ = 50,000 หน่วยจริง (เช่น 1 ซม. = 50,000 ซม. หรือ 500 เมตร)
• อัตราส่วน 1 : 200,000 หมายถึง 1 หน่วยบนแผนที่ = 200,000 หน่วยจริง (เช่น 1 ซม. = 200,000 ซม. หรือ 2 กิโลเมตร)

ตัวอย่างเปรียบเทียบง่าย ๆ เส้นเขตแดนใน แผนที่ 1 : 200,000 เปรียบเหมือนใช้ปากกาเมจิกหัวใหญ่ ขีดแล้วกินพื้นที่ประมาณ 200 เมตร การมีมาตราส่วนที่ละเอียดเช่นนี้ทำให้แผนที่แสดงรายละเอียดของภูมิประเทศได้อย่างชัดเจน เห็นถึงเนินเขา ลำธาร แม้กระทั่งเส้นทางเล็กๆ ได้อย่างแม่นยำ ซึ่งเหมาะสำหรับการกำหนดเขตแดนที่ต้องการความแม่นยำสูง ส่วนแผนที่ 1 : 50,000 เหมือนใช้ปากกาหัวเข็ม ขีดแล้วกินพื้นที่แค่ 50 เมตร แผนที่ชุดนี้มีรายละเอียดน้อยกว่าแผนที่ไทยถึง 4 เท่า แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถครอบคลุมพื้นที่ได้กว้างขวางกว่า ทำให้เหมาะสำหรับการมองภาพรวมของบริเวณกว้าง โดยปัจจุบัน ประเทศไทยใช้แผนที่ 1 : 50,000 ซึ่งเป็นมาตรฐานสากลที่ทหารทั่วโลกใช้ แต่กัมพูชายังใช้แผนที่ 1 : 200,000 ซึ่งล้าสมัยและมีความคลาดเคลื่อนสูง ความแตกต่างนี้ เป็นหนึ่งในต้นเหตุของข้อพิพาทชายแดนไทย-กัมพูชา โดยเฉพาะบริเวณปราสาทพระวิหาร