Category: Uncategorized

เรือ ต.21

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

เรือตรวจการณ์ชายฝั่ง (ตกช.) ชุด เรือ ต.21 (ต.21 – ต.212) เป็นเรือที่ได้รับการช่วยเหลือจากสหรัฐฯ ช่วงตั้งแต่ปี พ.ศ. 2511-2519 อยู่ในชั้นเดียวกับ Swift class Mark II เช่น เรือ PCF 137, 138 และ 139 ของ ทร.สหรัฐ ซึ่งใช้ในสงครามเวียดนาม ต่อโดย บริษัท Swiftships Shipbuilders LLC, Morgan City LA


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 21
    • สหรัฐส่งมอบให้ไทย พ.ค. 2513
    • ขึ้นระวางประจำการ 19 ธ.ค. 2511
    • ปลดประจำการ *
    • ผู้สร้าง บริษัท Swiftships ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 15.50 เมตร
    • ความกว้าง 3.30 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.10 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 24 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 22 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 300 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 8 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Anritsu
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนกล .50 นิ้ว แท่นคู่ 1 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล General Motors Detroit Diesel 6V53 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
แบบเรือชุด ต.21

แหล่งอ้างอิง

  • http://chaoprayanews.com
  • http://www.thaiarmedforce.com
  • http://www.navypedia.org/ships/
  • http://www.swiftboats.net

เรือ ต.110

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 110
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 22 มิ.ย. 2513
    • ส่งมอบให้ไทย 6 ต.ค. 2513
    • ขึ้นระวางประจำการ 14 พ.ค. 2514
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2557
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.19

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 19
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 5 เม.ย. 2513
    • ส่งมอบให้ไทย 25 ธ.ค. 2513
    • ขึ้นระวางประจำการ 14 พ.ค. 2514
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2558
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Koden
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.17

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 17
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 10 พ.ค. 2512
    • ส่งมอบให้ไทย 12 ก.พ. 2513
    • ขึ้นระวางประจำการ 12 ก.พ. 2513
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2558
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.16

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)

หลังการปลดประจำการ เรือหลวงปราบปรปักษ์ เรือ ต.15 และ เรือ ต.16 ได้ถูกนำไป ใช้ในโครงการจัดสร้างอุทยานการเรียนรู้ใต้ท้องทะเลของจังหวัดกระบี่ โดยเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2564 เรือรบ จำนวน 3 ลำ ถูกนำไปวางบริเวณเกาะหมา จังหวัดกระบี่ เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้คุณค่าความสำคัญของระบบนิเวศวิทยาทางทะเล ที่มีปะการังทำให้เกิดห่วงโซ่อาหาร หรือ Food chain ทั้งยังเป็นการสร้างบ้านปลาให้เป็นแหล่งอยู่อาศัยของฝูงปลาและสัตว์น้ำวัยอ่อนหลากหลายชนิดพันธุ์ พร้อมกันนี้ยังเป็นการสร้างแหล่งดำน้ำ เพิ่มเสน่ห์ให้การท่องเที่ยวทางทะเลของจังหวัดกระบี่ต่อไป


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 16
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 24 เม.ย. 2512
    • ส่งมอบให้ไทย 12 ก.พ. 2513
    • ขึ้นระวางประจำการ 12 ก.พ. 2513
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2559
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.15

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)

หลังการปลดประจำการ เรือหลวงปราบปรปักษ์ เรือ ต.15 และ เรือ ต.16 ได้ถูกนำไป ใช้ในโครงการจัดสร้างอุทยานการเรียนรู้ใต้ท้องทะเลของจังหวัดกระบี่ โดยเมื่อวันที่ 15 ธ.ค. 2564 เรือรบ จำนวน 3 ลำ ถูกนำไปวางบริเวณเกาะหมา จังหวัดกระบี่ เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้คุณค่าความสำคัญของระบบนิเวศวิทยาทางทะเล ที่มีปะการังทำให้เกิดห่วงโซ่อาหาร หรือ Food chain ทั้งยังเป็นการสร้างบ้านปลาให้เป็นแหล่งอยู่อาศัยของฝูงปลาและสัตว์น้ำวัยอ่อนหลากหลายชนิดพันธุ์ พร้อมกันนี้ยังเป็นการสร้างแหล่งดำน้ำ เพิ่มเสน่ห์ให้การท่องเที่ยวทางทะเลของจังหวัดกระบี่ต่อไป


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 15
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 29 เม.ย. 2512
    • ส่งมอบให้ไทย 17 มิ.ย. 2512
    • ขึ้นระวางประจำการ 16 ต.ค. 2512
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2559
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Anritsu
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.14

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)

คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 14
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 12 ส.ค. 2511
    • ส่งมอบให้ไทย 4 เม.ย. 2512
    • ขึ้นระวางประจำการ 16 ต.ค. 2512
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2557
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.13

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110) ภายหลังปลดประจำการ ถูกนำไปเป็นประการังเทียม ไว้บริเวณทะเลเขาหลัก จังหวัดพังงา เมื่อวันที่ 22 มี.ค.2557


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 13
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 13 เม.ย. 2510
    • ส่งมอบให้ไทย 28 ส.ค. 2510
    • ขึ้นระวางประจำการ 8 มี.ค. 2511
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2554
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org
  • https://km.dmcr.go.th

เรือ ต.12

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110)


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 12
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 24 ส.ค. 2508
    • ส่งมอบให้ไทย 28 ธ.ค. 2508
    • ขึ้นระวางประจำการ 4 ต.ค. 2509
    • ปลดประจำการ 11 ธ.ค. 2551
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon Mk 10 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org

เรือ ต.11

⇑ พิพิธภัณฑ์ทางเรือ

ความเป็นมาของโครงการ

ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐได้มีการดัดแปลงเรือไม้และเรือเหล็กที่ใช้สำหรับปราบเรือดำน้ำ (submarine chaser) เป็นเรือยนต์ปืน (motor gunboat) เพื่อใช้ปฏิบัติงานร่วมกับเรือตรวจการณ์ โดยมีการเพิ่มเติมอาวุธปืนลงไป อย่างไรก็ตาม การดัดแปลงดังกล่าว ทำให้ความเร็วเรือลดลง แต่ก็ยังสามารถนำไปใช้งานในด้านการกวาดทุ่นระเบิดได้ดี ซึ่งต่อมา ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สหรัฐอเมริกาได้มีการส่งมอบเรือที่ต่อโดยใช้รูปแบบดังกล่าวให้ ทร. ตามข้อตกลงว่าด้วยความช่วยเหลือทางทหารของสหรัฐอเมริกา จำนวน 10 ลำ ได้แก่ PGM-71(ต.11) PGM-79(ต.12) PGM-107(ต.13) PGM-113(ต.14) PGM-114(ต.15) PGM-115(ต.16) PGM-116(ต.17) PGM-117(ต.18) PGM-123(ต.19) และ PGM-124(ต.110) ภายหลังปลดประจำการ ได้ถูกนำมาวางใต้ท้องทะเล เพื่อสร้างปะการังเทียม บริเวณเกาะคุ้ม จังหวัดตราด


คุณลักษณะของเรือ

  • ทั่วไป
    • หมายเลข 11
    • ปล่อยเรือลงน้ำ 14 ก.ย. 2507
    • ส่งมอบให้ไทย 5 พ.ค. 2508
    • ขึ้นระวางประจำการ 1 ก.พ. 2509
    • ปลดประจำการ 1 ต.ค. 2554
    • ผู้สร้าง บริษัท Peterson Builders ประเทศสหรัฐอเมริกา
  • คุณลักษณะทั่วไป
    • ความยาวตลอดลำ 30.30 เมตร
    • ความกว้าง 6.40 เมตร
    • กินน้ำลึก 1.70 เมตร
    • ความเร็วสูงสุด 18 นอต
    • ระวางขับน้ำสูงสุด 146 ตัน
    • ระยะปฏิบัติการไกลสุด 1,411 ไมล์ ที่ 15 นอต
    • กำลังพลประจำเรือ 30 นาย
  • ระบบตรวจการณ์
    • เรดาร์เดินเรือ Furuno
  • ระบบอาวุธ
    • ปืนใหญ่กล Bofors M3 ขนาด 40 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนใหญ่กล Oerlikon GAM-CO1 ขนาด 20 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
    • ปืนกล .50 นิ้ว จำนวน 2 แท่น
    • เครื่องยิงลูกระเบิด Mk 81 mod 2 ขนาด 81 มม. แท่นเดี่ยว 1 แท่น
  • ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
    • เครื่องจักรใหญ่ดีเซล Detroit Diesel 6-71 จำนวน 2 เครื่อง
    • เพลาใบจักร 2 เพลา
  • เรือในชุดเดียวกัน

แหล่งอ้างอิง

  • กองเรือยามฝั่ง
  • http://www.thaiarmedforce.com/
  • http://www.navsource.org
  • https://km.dmcr.go.th

Copyright © 2025 Seafarer Library

Theme by Anders NorenUp ↑