ความเป็นมาของโครงการ
เรือหลวงสัตกูด เป็นเรือลำเลียงพลขึ้นบกขนาดเล็ก ของ ทร.ไทย ที่ได้รับความช่วยเหลือจากสหรัฐอเมริกา ในปี 2490 โดยจัดอยู่ในชั้น LCI-351 ชื่อเดิมคือเรือ LCI-739 โดยในช่วงแรกของการประจำการนั้น ใช้หมายเลข 2 อยู่หลายสิบปี จนในระหว่าง 2530-2540 จึงได้เปลี่ยนเป็นหมายเลข 742 และได้รับการดัดแปลงอาวุธอีกหลายครั้ง เรือหลวงสัตกูด เข้าปฎิบัติภารกิจสำคัญ 3 ครั้ง ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้แก่ การรบหมู่เกาะปาเลา สมรภูมิเกาะอิโมจิว่า และสมรภูมิเกาะอิโกนาวา จากนั้นสหรัฐอเมริกาจึงได้ส่งมอบเรือลำนี้ให้กับประเทศไทยเมื่อปี 2490 โดยได้ชื่อว่าสัตกูด สังกัดอยู่ในกองทัพเรือยกพลขึ้นบก กองเรือยุทธการ เรือหลวงสัตกูดปลดระวางเมื่อปี 18 มิ.ย. 2554 จากนั้นได้นำไปเป็นปะการังเทียม ใกล้บริเวณไวท์ร็อค ณ บริเวณหาดทรายรี ต.เกาะเต่า อ.เกาะพะงัน จ.สุราษฎร์ธานี โดยมีระยะห่างจากปะการัง 300 เมตร
คุณลักษณะของเรือ
- ทั่วไป
- หมายเลข 742
- วางกระดูกงู 30 ม.ค. 2487
- ปล่อยเรือลงน้ำ 27 ก.พ. 2487
- ขึ้นระวางประจำการ ทร.สหรัฐฯ 6 มี.ค. 2487
- ขึ้นระวางประจำการ ทร.ไทย ไม่ระบุแน่ชัด
- ปลดประจำการ พ.ศ. 2550
- ผู้สร้าง อู่ต่อเรือ Commercial Iron Works, Portland, OR ประเทศสหรัฐอเมริกา
- คุณลักษณะทั่วไป
- ความยาวตลอดลำ 48.46 เมตร
- ความกว้าง 7.08 เมตร
- กินน้ำลึก 1.40 เมตร
- ความเร็วมัธยัสถ์ 12 นอต
- ความเร็วสูงสุด 15.5 นอต
- ระวางขับน้ำปกติ 173 ตัน
- ระวางขับน้ำสูงสุด 381 ตัน
- ระยะปฏิบัติการไกลสุด 6,087 ไมล์ ที่ 12 นอต
- กำลังพลประจำเรือ 62 นาย
- ระบบอาวุธ
- ปืนกล 20/70 มม. 5 กระบอก
- ระบบขับเคลื่อนและเครื่องจักรช่วย
- เครื่องยนต์ดีเซล 4 GM diesels, 4 per shaft, BHP 1,600 จำนวน 2 เครื่อง
- ใบจักร 2 เพลา
- เรือในชุดเดียวกัน
- เรือหลวงปราบ
- เรือหลวงสัตกูด
แหล่งอ้างอิง
- http://www.navsource.org
- http://www.saveoursea.net