ขนบธรรมเนียม ประเพณี ทหารเรือ

เรือรบลำใดจะยาตราออกทะเลกันที ก็ต้องมีพิธีวีตอง และถือกันเป็นประเพณีของชาวเรือทีเดียว ทั้งนี้ก็เพื่อให้เป็นการสวัสดิมงคลนั่นเอง มิใช่เป็นการนิมนต์พระมาสวดมนต์หรือเลี้ยงส่งอะไร แต่ก็นับว่าเป็นพิธีที่ชาวบ้านไม่ค่อยจะได้พบเห็นเวลาทหารเรือเขาทำกันนัก เพราะพิธีนี้คนเดียวก็ทำได้และทำเงียบ ๆ ไม่อึกทึกครึกโครมอะไร และถ้าหากว่าเรือลำใดไม่ค่อยสนใจหรือลืมทำพิธีอย่างว่านี้ ก็อาจจะประกันไม่ได้ว่าจะเกิดสวัสดิมงคล หรือไม่เคยมีตัวอย่างมาแล้ว บางทีเครื่องจักรขัดข้องเอาเสียเฉย ๆ ทำเอาต้นกลปวดหัว เรือไม่ยอมออกหรือไม่ก็แล่นออกไปติดตื้น ชนใครต่อใครไม่เลือกนอกจากนี้ยังมีอุบัติเหตุอื่น ๆ อีกหลายอย่าง อย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งเป็นยามสงครามพิธีอย่างว่านี้ย่อมมีความสำคัญ และดูเหมือนจะมีอิทธิพลเกี่ยวกับความเชื่อถือเพิ่มมากขึ้นทวีคูณ พวกชาวเรือเท่านั้นที่มักจะรู้ดี เหตุการณ์เหล่านี้ได้เกิดขึ้นและจะไม่ให้บังเกิดขึ้นได้อย่างไร ซึ่งเขาเหล่านี้มีความเชื่อศรัทธาอะไรสักอย่างหนึ่งเป็นแน่ ชาวเรือมักจะถือกันว่ามีแม่ย่านางเรือคุ้มครองรักษา เช่นเดียวกับบรรดาสิ่งใหญ่ ๆ ทั้งหลายทั่วไป เช่นเดียวกับต้นไม้ใหญ่ ก็ยังมีรุกขเทวดา เป็นต้น ดังนั้น เวลาเรือรบจะออกทะเลกันแต่ละครั้ง ผู้บังคับการเรือจะเป็นผู้ทำพิธีเงียบ ๆ มีจัดดอกไม้ธูปเทียนไปกราบไว้บูชาแม่ย่านางเรือที่ตอนหัวเรือสุด แล้วก็กล่าวคำอธิษฐานขอให้มีความสวัสดิมงคลต่าง ๆ นานา เมื่อได้กล่าวคำอธิษฐานจบแล้ว ก็เป็นอันเสร็จพิธี



แหล่งอ้างอิง

  • หนังสือ ขนบธรรมเนียมประเพณีทหารเรือ